گروه نرم افزاری آسمان
صفحه اصلی
کتابخانه
دیوان مولوی
رباعيات
رباعی شمارهٔ ۱۷۰۱
ای آنکه مرا دهر زبان میدانی
ور زانکه ببندند دهان میدانی
ور جان و دلم نهان شود زیر زمین
شاد است روانم که روان میدانی